Mijn reis naar biologisch voedsel

2023 Auteur: Dorothy Atkins | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-05-26 18:25

Ik dacht niet te veel na over eten tot kort voordat ik voor de eerste keer zwanger werd. Ik at gewoon eten. Soms te veel, soms niet genoeg. Soms kookte ik en soms at ik bereid voedsel. Eten was slechts een middel om een doel te bereiken. Tot nu toe was het niet. Een aantal jaren voordat ik zwanger raakte, bezocht ik een van mijn eerste vrienden om een kind te krijgen. Ze had heel duidelijke ideeën over hoe ze haar dochter moest voeden en maakte thuis veel van haar eten. Met nadruk zei ze dat ik alleen biologische zuivelproducten moest kopen. Let wel, dit was meer dan 15 jaar geleden, en zoals de meeste Amerikanen in die tijd, wist ik niets van biologisch voedsel. Ik had er geen in onze plaatselijke kruidenier gezien, en ik hoorde er ook niets van in de media. Mijn vriendin legde alles uit wat ze wist over hormonen en antibiotica in de melk die we dronken, precies de melk die we aan kinderen gaven, en wat zij zei resoneerde met mij. Misschien was het de dokter in mij; misschien was het omdat ik ooit op een dag hoopte moeder te zijn en goed wilde doen door mijn toekomstige kinderen. Wat de reden ook is, in een van de weinige draconische beslissingen die ik ooit over eten heb genomen, ging ik die dag regelrecht langs en stopte met het kopen van niet-biologische melk, boter en yoghurt. MEER: Gezonde lunches voor de hele familieFlash ging een paar jaar verder, en een paar kinderen, en ik begon mijn organische horizon uit te breiden. Aanvankelijk wist ik niet of al het voedsel dat ik had gekocht biologisch moest zijn - of lokaal of duurzaam gekweekt. Er waren zoveel labels. Een beetje onderzoek was in orde. Zoals met bijna elke medische beslissing, evenals levensstijlbeslissing, die ik ooit heb gemaakt - hetzij voor een patiënt, voor mijzelf of voor mijn familie - is matiging mijn leidende principe. Ik besefte al snel dat alleen biologisch eten niet mogelijk was en misschien zelfs niet nodig was. Dus begon ik met het raadplegen van de informatie van de Environmental Working Group. Ze publiceren een lijst met de naam "The Dirty Dozen", waarin de groenten en fruit worden genoemd die de meeste pesticiden bevatten en daarom indien mogelijk biologisch moeten worden gegeten. Daarnaast probeer ik biologisch vlees te kopen voor onze familie. Dit is moeilijk voor ons om routineus te doen, zowel om redenen van gemak (onze lokale supermarkt verkoopt alleen wat biologisch vlees) als economie (biologisch vlees is meestal duurder). Zoals mijn kinderen ouder zijn geworden, en ik heb geleerd meer, ik heb verschillende snelkoppelingen ontdekt die me hebben geholpen om het eten van biologisch voedsel eenvoudiger te maken: 1) Diepgevroren groenten zijn net zo goed en soms zelfs beter dan verse groenten. Ze zijn vaak diepgevroren en behouden veel van hun voedingsstoffen, dus ik koop vaak biologische groenten, zoals erwten, bevroren en houd ze gewoon in de vriezer. (Geen excuus om geen groene groente in huis te hebben!) 2) Ik probeer seizoensgebonden te winkelen. De groenten en fruit gewoon smaak beter en er is een grotere kans dat ze lokaal zijn, in plaats van dat ze halverwege de wereld zijn verscheept. Proberen om een kind een neutrale groente te laten eten, gaat meestal niet zo goed, maar probeer een verse zoete aardbei of een wortel met zijn groene stengel er nog steeds bovenop, en uw kansen gaan omhoog. En tot slot 3) Ik ben begonnen om regelmatig naar onze lokale boerenmarkt te gaan. Ik heb ontdekt dat als ik keer op keer koop van dezelfde boeren, boeren met wie ik echt kan spreken, ik me niet altijd zorgen maak over het 'organische' label. Dat label krijgen kan te duur zijn voor sommige van deze kleine boeren, dus ze doen het niet, maar als ik met hen praat en leer hoe ze farmen, ben ik vaak aangenaam verrast om te leren hoe veilig en duurzaam veel van hun praktijken zijn. Ook kan ik kleinere hoeveelheden vers fruit en groenten kopen op de boerenmarkt, dus we verspillen minder - nog een kostenbesparing. Mijn ideale maaltijd is biologisch, lokaal, duurzaam en alle andere lekkere buzz-woorden die we lezen en horen over zoveel vandaag. Met dat gezegd, mezelf eraan herinnerend dat perfectie de vijand van het goede is, doe ik het beste wat ik kan en maak ik me er niet al te druk over. Ik wil niet dat angst voor biologisch voedsel een belemmering vormt voor het bereiden van lekker en gezond voedsel voor mijn familie en mezelf. Dat zou het doel verslaan, toch? QUIZ: Hoe gezond is jouw dieet?